Σε ένα μπαράκι στα νότια της Αθήνας κάθομαι με δυο φίλους. Η ώρα περασμένη και η συζήτηση έχει στραφεί στις περιπέτειες που έχουν περάσει τον τελευταίο καιρό με διάφορες γυναίκες και τα ευτράπελα που συνοδεύουν ως επι το πλείστον τέτοιες αφηγήσεις. Εγώ ως μικρότερος ηλιακιακά αλλά όχι εμπειρικά, ακούω με προσοχή τα λεγόμενα τους. Ο κεντρικός άξονας των συζητήσεων η γυναίκα και ο χαρακτηρισμός που την συντροφεύει. Αδύναμο φύλο. Ασθενές και άλλα τέτοια που στερεοτυπικά έχουμε βάλει στη ζωή μας και τις απόψεις μας. Είναι έτσι όμως;
Μία απο τις αντικρουόμενες απόψεις, υποστηρίζει πως η γυναίκα είναι το ασθενές φύλο. Θέλει προσοχή, φροντίδα και όλα τα παρελκόμενα. Θέλει πάνω απο όλα τρόπο, να την προσεγγίζεις με ευγένεια και να συμπεριφέρεσαι με τρόπο ιπποτικό. Η άλλη άποψη θεμελιώνεται στο γεγονός πως η σημερινή κοινωνία δεν είναι πια “ανδροκρατούμενη” και οι γυναίκες έχουν πάρει το πάνω χέρι σε πολλά πράγματα. Ειδικότερα στις ερωτικές σχέσεις. “Εκείνες σε επιλέγουν” λέει με στόμφο ο υποστηρικτής του επιχειρήματος πως οι άνδρες είναι τελικά το ασθενές φύλο στην εποχή μας.
Σε μια εποχή που οι κοινωνικές σχέσεις γίνονται φανερά ολοένα και πιο σκοτεινές και περίεργες και δε ξέρεις ποιον να εμπιστευτείς, οι γυναίκες έχουν σχηματοποιήσει μια αμυντική ασπίδα χρησιμοποιώντας την θυληκότητα τους για καταφέρουν πράγματα ακολουθώντας το εύκολο μονοπάτι παρά εκείνο το δυσκολότερο που φέρει την ταμπέλα της ηθικής
Τα λόγια του δεν είχαν πικρία. Ήταν συνειδητοποιημένα και με παραδείγματα. Άλλωστε η δουλειά του στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας τον είχε φέρει σε σημείο να αναθεωρήσει πολλές απο τις “ιδεολογίες” που είχε μικρότερος. Ακούγοντας με προσήλωση τα λόγια του με έβαλε στο τριπάκι της σκέψης αν όντως οι άνδρες αποτελούν το “αδύναμο” φύλο ή το γυναικείο θα είναι πάντοτε κάτοχος αυτού του επιθέτου.
Αγαπητέ αναγνώστη μπορείς και εσύ στα σχόλια να πάρεις θέση στο παραπάνω ντιμπέιτ. Ποιο είναι τελικά το ασθενές φύλο;
