Φωτεινή Νούσια: Ταλέντο, επιμονή και όνειρα που ξεπερνούν τα όρια του παρκέ!

Τη γνωρίζω πολλά χρόνια (πάνω από 10) παρόλα αυτά οι επαφές μας και η επικοινωνία μας χάθηκαν κάπου ανάμεσα σε Βέροια και Αθήνα. Μεγαλώνει και καμαρώνουμε (όπως όλοι στη Βέροια και όχι μόνο) την εξέλιξή της στο χάντμπολ και στη ζωή της. Καταφέραμε σαν Sport Revolution να την πείσουμε να έρθει στην Αθήνα, παρά τις αντιξοότητες λόγω κορωνοϊού, με αφορμή ολιγοήμερες διακοπές, να μας μιλήσει για τη καθημερινότητά της, την καριέρα της και τα άμεσα και έμμεσα σχέδια της για το μέλλον!

Την συναντήσαμε στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος». Πρωτόγνωρη εμπειρία και για εκείνη και χαρά μας να την φιλοξενούμε σε ένα τόσο όμορφο περιβάλλον, αλλά πιστέψτε με, όσα ακολουθήσουν δε θα είναι καθόλου μα καθόλου…δροσερά!

Γιάννης Μιχαλάκος:  Έπρεπε να υποστούμε πανδημία, εν μέσω κορωνοϊού  κατάφερα να σε πείσω να έρθεις Αθήνα και να έχω επιτέλους την τιμή να μιλήσουμε στο Sport Revolution. Μαζί μας, όπως καταλάβατε η Φωτεινή Νούσια!

Φωτεινή Νούσια: Ευχαριστώ πολύ για την πρόταση και την πρόσκληση, ήταν χαρά μου που κατέβηκα στην Αθήνα από τη Βέροια. Ελπίζω να έχουμε μια όμορφη, χαμογελαστή, χαρούμενη και παράλληλα αστεία συζήτηση .

Γ.Μ: Πέραν της προσωπικής μας γνωριμίας είναι σίγουρο πως και ο κόσμος θέλει να μάθει τα νέα σου, να μάθει για τη ζωή σου και να ακούσει τις απόψεις σου. Επομένως θα τα πούμε…ΟΛΑ!

Φ.Ν: Τέλεια!

Γ.Μ: Αρχικά, για να σε γνωρίσει ο κόσμος καλύτερα, θέλουμε να μας πεις δυο λόγια για σένα και τη ζωή σου. Από πού μας έρχεσαι, με τι ασχολείσαι κλπ.

Φ.Ν: Έρχομαι από τη Βέροια, ασχολούμαι επαγγελματικά με τον αθλητισμό από τα 17 μου, παίζω χάντμπολ και τα καλοκαίρια βοηθάω σε μια οικογενειακή επιχείρηση στη Βέροια.

Γ.Μ: Πόσα χρόνια ασχολείσαι με το χάντμπολ;

Φ.Ν: Περίπου 12 χρόνια.

Γ.Μ: Παιδικό όνειρο το χάντμπολ ,το ήθελες από μικρή ή σε πίεσε κάποιος;

Φ.Ν: Όχι, εντελώς «κατά λάθος» ! Πήγα να δω μια συμμαθήτρια μου, την Ελένη τη Μούρνου, είδα το πάθος, το νεύρο, τη πάλη που αγωνίζονταν οι κοπέλες και σκέφτηκα «αυτό το άθλημα είναι για μένα» . Τελείωσε το παιχνίδι, πήγα στη προπονήτρια και την ρώτησα «Θέλω να γραφτώ, τι πρέπει να κάνω;» Έτσι απλά!

Γ.Μ: Είχες σκεφτεί να κάνεις κάτι άλλο από αθλητισμό ή είχες δοκιμάσει κάτι άλλο;

Φ.Μ: Από τα 6 μου έκανα ακροβατική όπου ήμουν και πρωταθλήτρια. Μετά έκανα 4 χρόνια στίβο, αλλά το σταμάτησα γιατί δεν το πολύ «είχα».  Ήθελα κάτι πιο ομαδικό. Δεν μου αρέσουν τα ατομικά αθλήματα. Για λίγο καιρό βέβαια έκανα και kick boxing! Ήθελα να δοκιμάσω κάτι εναλλακτικό! Αλλά το απρόσμενο που αναφέραμε με έκανε και καταστάλαξα στο χάντμπολ.

Γ.Μ : Το kick boxing  φανερώνει στοιχεία δυναμισμού; Θεωρείς τον εαυτό σου δυναμικό ή χαμηλών τόνων;

Φ.Ν: Ναι, είμαι πάρα πολύ δυναμική, αλλά μη φοβάσαι! (γέλια)

Γ.Μ: Απομακρύνομαι! Δεν το ρισκάρω! (γέλια)

Φ.Ν: Άμα κάνεις εύκολες ερωτήσεις, δε θα πάθεις τίποτα! (γέλια)

Γ.Μ: Κεφάλαιο χάντμπολ. Βρισκόμαστε στο 2020. Ερασιτεχνικό ή όχι το άθλημα; Που έπαιζες μέχρι πέρυσι;

Φ.Ν: Το χάντμπολ θεωρείται ερασιτεχνικό, υπάρχουν βέβαια κάποιες ομάδες που το παλεύουν περισσότερο, επιθυμούν με προπονητές, γυμναστές και γενικότερα με καλύτερη οργάνωση να το πάνε ένα επίπεδο παραπάνω. Είναι δύσκολη η κατάσταση λόγω εποχής, κρίσης , οικονομικών πόρων κλπ.

Η πρώτη μου μεταγραφή ήταν στη Πάτρα το 2012, στα 17 μου, την επόμενη χρονιά μεταπήδησα στον Αμύντα Αμυνταίου . Οι δύο αυτές ομάδες ήταν στην Α1 και είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Έπειτα υπήρξε ένα αγωνιστικό κενό 2 ετών διότι έπρεπε να λείψω στη Κύπρο, οπότε ήμουν απούσα. Επέστρεψα και αγωνίστηκα για 3 χρόνια στο Φίλιππο Βέροιας όπου τη δεύτερη χρονιά είχα τον πρώτο μου μεγάλο τραυματισμό. Μετά ήρθε η πρόταση από τον Π.Α.Ο.Κ όπου αγωνιζόμουν μέχρι πέρυσι.

Γ.Μ: Η επόμενη χρονιά που σε βρίσκει αγωνιστικά: Είναι ανακοινώσιμο;

Φ.Ν: Φυσικά, θα αγωνίζομαι στη Βέροια 2017, είναι μια νεοσύστατη ομάδα από  ανθρώπους με πολύ μεράκι και όρεξη, ειδικά σε τέτοιους δύσκολους οικονομικά καιρούς, έχει γίνει μια πολύ καλή δουλειά, με πολύ καλό και ανταγωνιστικό σύνολο . Οι στόχοι της ομάδας είναι υψηλοί και θα παλέψουμε για το καλύτερο αρκεί να είμαστε όλοι υγιείς.

Γ.Μ: Μου δίνεις πολύ ωραία «πάσα». Κεφάλαιο Τραυματισμοί. Άσχημο κεφάλαιο και εμπειρία για τη ζωή κάθε αθλητή, αλλά και κομμάτι της ζωής του που μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και το ξέρεις πολύ καλά αυτό! Πέρασες δύο πολύ σοβαρούς τραυματισμούς. Πώς επηρέασε τη ψυχολογία σου, πώς το αντιμετώπισες και πως συμπεριφέρθηκε το περιβάλλον γύρω σου, είχες τη στήριξή που περίμενες, έχεις κάποιο παράπονο από την όλη διαχείριση; 

Φ.Ν: Ο πρώτος μου τραυματισμός στη Βέροια ήταν κάτι εντελώς πρωτόγνωρο ,διότι δεν είχα ξανά τραυματιστεί ποτέ! Με στήριξαν όλοι. Οικογένεια πάνω απ’όλα, προπονητές, συμπαίκτριες, φίλοι, το έψαξα όσο δυνατόν περισσότερο για την καλύτερη αποθεραπεία, γι’αυτό και πηγαινοερχόμουν τακτικά στη Θεσσαλονίκη όπου εμπιστευόμουν μια ιατρική ομάδα εκεί.

Έρχεται ο δεύτερος τραυματισμός μου μόλις παίρνω την μεγάλη μεταγραφή για έναν πολύ μεγάλο σύλλογο όπως ο Π.Α.Ο.Κ. Ρήξη χιαστού στο ίδιο πόδι…

Γ.Μ: Η ψυχολογία εκεί πως ήταν; Απογοήτευση ή το κεφάλι κάτω και δουλειά;

Φ.Ν: Οι δύο πρώτες μέρες μετά τον τραυματισμό ήταν ό,τι χειρότερο! Μετά τα έβαλα κάτω, τα σκέφτηκα πιο ψύχραιμα και είπα «το έχεις ξανά πάθει, τα έχεις ξανά περάσει με επιτυχία, έγινε και δεν αλλάζει, πάμε μπροστά», δε φοβάμαι τον εαυτό μου, θεωρώ πως είμαι πολύ δυναμικός χαρακτήρας όπως προείπα, είχα τους κατάλληλους ανθρώπους γύρω μου, λέγοντας βέβαια την οικογένεια μου και τους φίλους μου, οι οποίοι με στηρίζουν πάντα και δε με αφήνουν λεπτό μόνη.

Γ.Μ: Αν δεν ήσουν τόσο δυναμική σαν άνθρωπος, θα ήταν  ίδια η διαχείριση και η αντιμετώπιση της κατάστασης; Θα ήταν πιο πιθανό να πεις «τέλος, τα παρατάω»;

Φ.Ν: Όχι ,θεωρώ πως έχει να κάνει και με τη στήριξη που μπορεί να έχει ή να μην έχει κάποιος σε κάτι παρόμοιο ,γιατί έχουμε δει να τερματίζονται καριέρες με αυτό τον τρόπο γιατί δεν είχαν την απαραίτητη στήριξη από το περιβάλλον τους (οικογένεια, φίλους κλπ).

Γ.Μ: Θα μας «φας» τη δουλειά, μου κάνεις πάλι εξαιρετική «πάσα» για να ρωτήσω, αν ήταν μια καλή αφορμή αυτός ο τραυματισμός για να δεις πιο καθαρά μερικά πράγματα και καταστάσεις, αν σου έκανε ευχάριστη και δυσάρεστη έκπληξη η συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων.

Φ.Ν: Εννοείται! Στα δύσκολα φαίνεται ποιους έχουμε δίπλα μας και ποιους όχι. Εξαιρώ την οικογένεια. Είναι κάτι άλλο, δε θα μας αγαπήσει ποτέ κανείς έτσι! Από κει και πέρα βλέπεις πολύ καθαρά ( πρόεδροι, προπονητές, φίλοι, συμπαίκτριες) ποιοι είναι κοντά σου με λόγια και ποιοι σε στηρίζουν με πράξεις… Υπήρξαν άνθρωποι που με στήριξαν από το πουθενά και άνθρωποι που δε με στήριξαν και αναρωτιέσαι «τι γίνεται τώρα!» , αλλά αυτά είναι και τα καλύτερα μαθήματα ζωής…

Γ.Μ: Πως τα πας με την αποθεραπεία, τη δεδομένη χρονική στιγμή σε τι ποσοστό θεωρείς πως έχεις επιστρέψει και είσαι έτοιμη;

Φ.Ν: Δεν είμαι έτοιμη ακόμα, όλη αυτή η κατάσταση του κορωνοϊού, με πήγε πολύ πίσω. Είμαι ήδη σχεδόν 5 μήνες εκτός και δεν μπορούσα εν μέσω καραντίνας να κάνω όσα ήθελα. Το πάλεψα μέσα στο σπίτι με ατομικά προγράμματα αλλά δε μπορεί να σε βελτιώσει όπως  στο γυμναστήριο. Μετά άνοιξε το μαγαζί, όπου περνούσα πάρα πολλές ώρες της μέρας εκεί, είμαι εργασιομανής θα έλεγα! Δε θα χρειαστώ πολύ χρόνο να βρω ρυθμό, ξεκίνησαν και οι προπονήσεις με την νέα μου ομάδα, οπότε το δυσκολότερο κομμάτι θεωρώ πως πέρασε…

Γ.Μ : Κοιτάμε μόνο μπροστά και πίσω μόνο… (γέλια)

Φ.Ν:  …όταν βάζουμε όπισθεν! (γέλια)

Γ.Μ: Πες μας λίγα λόγια για το μαγαζί και τα επαγγελματικά σου πλάνα ως προς αυτό.

Φ.Ν: To μαγαζί βρίσκεται στη Βέροια, είναι δίπλα από το ποτάμι, σε μια μαγευτική τοποθεσία, είναι πανέμορφα, έχετε ανοιχτή πρόσκληση , θα χαρούμε να σας δούμε κιόλας όταν βρεθείτε στα μέρη μας. Το μαγαζί λειτουργεί καλοκαιρινή σεζόν, οπότε τον χειμώνα δεν μου «τρώει» χρόνο. Πέρα από το μαγαζί θα ήθελα να ασχοληθώ με το κομμάτι που έχω σπουδάσει, δηλαδή το personal training, είτε μέσω γυμναστηρίου είτε κάνοντας κάτι δικό μου είτε και να τα συνδυάσω.

Γ.Μ: Θα τα καταφέρεις; Χωράνε δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη;  

Φ.Ν: Βεβαίως! Αν θες κάτι τόσο πολύ, έχεις υπομονή , κάνεις πολλές προσπάθειες και αφιερώσεις χρόνο, τότε βήμα –βήμα  όλα γίνονται!

Γ.Μ: Άλλες ασχολίες. Έχω μάθει πως το μεγάλο σου μεράκι και αγάπη είναι το θέατρο.

Φ.Ν: Μου αρέσει πάρα πολύ το θέατρο, είναι αλήθεια! Ασχολιόμουν από μικρή , γενικότερα είμαι περισσότερο της κωμωδίας. Στην Κύπρο όταν έμενα και δεν έπαιζα χάντμπολ, είχα γραφτεί σε ερασιτεχνική θεατρική ομάδα, αλλά η δουλειά και το βαρύ ωράριο δεν με άφησαν να ασχοληθώ όσο θα ήθελα, γύρισα Ελλάδα μετά και δε μπόρεσα να το συνεχίσω.

Γ.Μ: Σου αρέσει η έκθεση στο κοινό, δε τη φοβάσαι. Θες να βγεις μπροστά , να παρουσιάσεις κάτι.

Φ.Ν: Μου αρέσει η υποκριτική, οι μιμήσεις, να κάνω τον κόσμο να γελάει , να γελάω και εγώ. Είμαι επίσης πολύ κοινωνική! Μου αρέσει να κάνω νέες γνωριμίες, παρέες , να γνωρίζω νέα πράγματα, να αποκτώ εμπειρίες.

Γ.Μ : Μπορεί να μεγάλωσες ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεσαι (γέλια), αλλά ακόμα εκπροσωπείς ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας. Την άποψη σου για τα δρώμενα, ένα γενικότερο σχόλιο εν μέσω πανδημίας και ποια η εκτίμηση σου για την επόμενη μέρα όσον αφορά κυρίως στην κοινωνία και στην οικονομία.

Φ.Ν: Αντιμετωπίζουμε κάτι πρωτόγνωρο, όλοι πρέπει να είμαστε ενωμένοι και να συμβάλλουμε στη πρόοδο του τόπου και να το ξεπεράσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Το θέμα του τουρισμού σε συνδυασμό με την αύξηση των κρουσμάτων είναι κάτι πολύ σημαντικό κ θεωρώ πως είναι το Νο1 πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Είναι πολύ δύσκολο να βάλεις έναν νέο στη διαδικασία να μείνει σπίτι, να βάζει συνεχώς μάσκα κλπ. Πρέπει να κάνουμε υπομονή αλλά να έχουμε ανοιχτά μάτια και αυτιά, να φιλτράρουμε ό,τι μας λένε.

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κάνουν πολύ κακό! Τα μεγεθύνουν και τα φουσκώνουν ενώ θεωρώ πως δεν είναι τόσο τραγικά όπως τα παρουσιάζουν… Στη Βέροια είναι λίγο πιο χαλαρά τα μέτρα, λίγο πιο απελευθερωμένοι σε σχέση με την Αθήνα κυρίως λόγω πληθυσμού! Ελπίζω να φύγει και να μην ξανά έρθει το 2020. Έχει ταλαιπωρήσει πολύ κόσμο, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες που απασχολούν πολύ προσωπικό χάνουν τις δουλειές τους και αυτό είναι το πιο λυπηρό κομμάτι. Και μη χειρότερα…

Γ.Μ: Αν και ξέρω, δε θα ρωτήσω τι ομάδα είσαι (γέλια)! Ποδόσφαιρο βλέπεις; Τη κατάντια και τα χάλια που έχει επέλθει το άθλημα πως τη σχολιάζεις;

Φ.Ν: Ακούγονται πολλά, το ποδόσφαιρο είναι στη καλύτερη κατάσταση απ’όλα τα αθλήματα, είναι ο βασιλιάς των σπορ και το προσέχουν περισσότερο σε σχέση με τα υπόλοιπα. Πρέπει να αλλάξει κάποια στιγμή αυτό, υπάρχουν τόσο όμορφα αθλήματα εκεί έξω, δε θα πω μόνο για το χάντμπολ που είναι η αγάπη μου, δεν είμαι αντικειμενική, αλλά ο κόσμος πρέπει να στηρίξει και τα υπόλοιπα αθλήματα που υπάρχουν αξιόλογοι αθλητές και αθλήτριες .

Γ.Μ: Πώς μπορεί να έρθει ο κόσμος στα γήπεδα και των άλλων αθλημάτων;

Φ.Ν: Θεωρώ πως έχει να κάνει με τη παιδεία (κυρίως αθλητική)  του ατόμου, δεν υπάρχει κάτι να σε «τραβήξει». Χρειάζονται λίγη περισσότερη προσοχή και προβολή από τους αρμόδιους φορείς και ο κόσμος να είσαι σίγουρος θα ανταποκριθεί.

Γ.Μ: «Φταίει» η οικογένεια για την έλλειψη παιδείας;

Φ.Ν: Φυσικά. Οικογένεια και το σχολείο! Όταν π.χ πας σχολείο και δε σου δείχνουν ένα άθλημα και σε παρατάνε με μια μπάλα να κάνεις ό,τι θες, τότε ναι, έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης! Από την οικογένεια και το σχολείο διαμορφώνεις χαρακτήρα και αποκτάς παιδεία.

Γ.Μ: Τα δικά σου θέλω. Έχεις κάποιο απωθημένο;

Φ.Ν: Ναι, να αγωνιστώ στο εξωτερικό! Είχα δύο ευκαιρίες και με πρόλαβε και τις δύο φορές ο χιαστός, λες και δε με θέλει να πάω στο εξωτερικό! Δε ξέρω τι να πω…

Γ.Μ: Κάτι άλλο;

Φ.Ν: Λατρεύω τις φωτογραφήσεις! Γενικότερα ο χώρος της τέχνης με ελκύει…

Γ.Μ: Είπαμε για το παρελθόν και το παρόν. Το μέλλον; Πώς φαντάζεσαι την Φωτεινή σε 10-15 χρόνια;

Φ.Ν: Πάντα ζω το «τώρα», δε ξέρουμε αν υπάρχουμε καν σε 10 χρόνια!

Γ.Μ: Α, τόσο αισιόδοξη νότα! (γέλια)

Φ.Ν: Ας υπάρχει σίγουρα υγεία και ό,τι θέλει ας έρθει! Η Φωτεινή θα είναι σίγουρα χαρούμενη, ευτυχισμένη, αν θέλει ο Θεός θα μου φέρει κάποιο παιδάκι, με δική της οικογένεια! Κάπου εδώ θα σου εξομολογηθώ ένα κρυφό μου πόθο!

Θέλω πολύ να υιοθετήσω ένα παιδάκι! Με αφορμή τον παππού μου που του έχω τρελή αδυναμία και αγάπη, ο οποίος μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο, έτσι και εγώ από μικρή είχα αυτό το όνειρο να το κάνω και εγώ!

Γ.Μ:  Είναι κάτι που θες να πεις στο κόσμο που σε ακούει, σε βλέπει, σε διαβάζει;

Φ.Ν: Να περνάνε όμορφα, να ζουν τη κάθε στιγμή τους, να είναι αληθινοί και ειλικρινείς γιατί δεν υπάρχει κάτι καλύτερο, να έχουν υγεία και να κάνουν όνειρα, να μη το βάζουν κάτω ποτέ, γιατί πιστεύω πως αν θες κάτι πολύ, στο τέλος θα το κατακτήσεις, να είναι περισσότερο «όμορφοι» άνθρωποι και να κάνουν την Ελλάδα καλύτερη.

Γ.Μ: Στα κορίτσια που θέλουν να γίνουν σαν εσένα, τι έχεις να πεις;

Φ.Ν: Ο καθένας πρέπει να έχει προσωπικότητα, τη δική του ταυτότητα, το δικό του «εγώ», είναι όμορφο να μας αρέσει κάτι άλλο , αλλά αν δεν έχουμε δικό μας χαρακτήρα και ταυτότητα δεν είμαστε τίποτα. Άσχημο πράγμα  αντιγραφή, χαίρομαι να με παρακολουθούν αλλά να είναι ο εαυτός τους!

Γ.Μ: Κάπου εδώ η κουβέντα μας ολοκληρώνεται. Θέλω να σε ευχαριστήσω πολύ για την όμορφη παρέα και την εξαιρετική συζήτηση που είχαμε και για τη τιμή που μας έκανες να μιλήσεις στο Sport Revolution. Να σου ευχηθούμε τα καλύτερα, να εκπληρώσεις τους στόχους σου γιατί το αξίζεις πραγματικά, είσαι ένα πολύ φρέσκο και δυναμικό κορίτσι γεμάτο όνειρα, μακριά από κακοτυχίες και θα σε παρακολουθούμε και θα βλέπουμε την εξέλιξή σου…( Γέλια)

Φ.Ν: Δε γινόταν να έρθουμε σε καλύτερο και ωραιότερο μέρος (Κ.Π.Ι.Σ.Ν) , έχω πάθει σοκ, ήσουν υπέροχος και εξαιρετική παρέα και κουβέντα! Ευχαριστώ πολύ εσένα προσωπικά και το Sport Revolution για τη πρόσκληση και την ευκαιρία να μιλήσουμε και να τα πούμε όλα! Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα , αυτή τη φορά στη Βέροια!

Τη Φωτεινή την βρίσκετε στη Βέροια στο “Δίπλα στο ποτάμι” @dipla_sto_potami_mparmpouta τους θερινούς μήνες και διαδικτυακά στο @fwteini_nousia_

Ευχαριστούμε θερμά τον Στράτο Νικολαϊδη @Stratos_nikolaidisι για την πολύτιμη βοήθειά του ώστε να πραγματοποιηθεί η συνέντευξη με τον καλύτερο δυνατό τρόπο!

Επιμέλεια: Γιάννης Μιχαλάκος @Johnmichalakos