Πάντα τo Χόλυγουντ είναι αυτό που «απλώνεται» στον κόσμο, που ξέρει να διαφημίζει και να… επιβάλλει, κατά κάποιον τρόπο, τα κινηματογραφικά του «προϊόντα», την ίδια ώρα που, σε άλλα σημεία του πλανήτη, γίνονται ή έχουν γίνει «θαύματα». Ένα από αυτά, που αφορούν την έβδομη τέχνη, είναι και το αφρικανικό φιλμ «Difret» του σκηνοθέτη Ζερεσενάι Μπερχάνε Μεχαρί. Η ταινία του δεν είναι καινούρια (παραγωγής 2014), αλλά τις περασμένες μέρες ταξίδεψε, στο πλαίσιο προβολών, στην Ευρώπη και τη χώρα μας, κι ευτυχώς είχαμε την τύχη να τη δούμε…
Την περασμένη Παρασκευή, στο πλαίσιο της 5ης Εβδομάδας Αφρικάνικου Κινηματογράφου το «Difret» προβλήθηκε στην «Ταινιοθήκη της Ελλάδος» (Γκάζι), ενώ η σειρά των προβολών αφρικανικών φιλμ στο συγκεκριμένο χώρο τελειώνει αύριο το βράδυ (πληροφορίες σχετικά μπορείτε να δείτε εδώ). Όσοι, επομένως, είστε πιστοί και άλλων ειδών κινηματογράφου πλην του αμερικανικού, πρέπει να προλάβετε τις προβολές αυτές.
Όσον αφορά το Difret, η υπόθεση του έχει να κάνει με μια ιδιότυπη δικαστική υπόθεση, βασιζόμενη σε μια πραγματική ιστορία στην Αιθιοπία του 1996 και με πρωταγωνιστές ένα 14χρονο κορίτσι από χωριό (τη Hirut) και μια μαχητική δικηγόρο (τη Meaza). Στο μεταξύ, «Difret» στα αμχαρικά, την επίσημη γλώσσα της Αιθιοπίας, αποδίδεται ως «η πράξη του βιασμού», συνεπώς το στόρι της ταινίας αφορά κάτι τέτοιο.
Η 14χρονη, αλλά καλοσχηματισμένη για την ηλικία της, Hirut μετά το σχολείο θα πάρει το δρόμο για το σπίτι της (μάλλον… καλύβα) και τη φτωχική, αγροτική οικογένειά της, όταν κάποιοι ενήλικες νεαροί θα την περικυκλώσουν και θα την αρπάξουν. Θα την αιχμαλωτίσουν σε μια αποθήκη, ενώ ένας από αυτούς θα την κακοποιήσει και θα τη βιάσει. Στα μάτια των νεαρών όμως το σύνολο της πράξης δεν αποτελεί τίποτα άλλο από την τήρηση ενός αρχέγονου εθίμου, που επιτάσσει ο άντρας να επιλέγει και να απαγάγει τη γυναίκα, που θα παντρευτεί, κάνοντάς την κτήμα του με… το ζόρι.
Η μικρή, μετά το βιασμό, θα βρει το κουράγιο να προσπαθήσει να δραπετεύσει, αρπάζοντας το τουφέκι του… υποψήφιου συζύγου της. Στη συνέχεια κι ενώ θα βρεθεί ξανά περικυκλωμένη από το σύνολο των νεαρών, σκάγια από το τουφέκι θα βρουν θανάσιμα το βιαστή της. Για καλή της τύχη -σε πρώτη φάση- η Hirut θα γλιτώσει από τη μάνητα των συντρόφων του νεκρού βιαστή, αλλά θα βρεθεί κατηγορούμενη για φόνο στα κρατητήρια της αστυνομίας στην πρωτεύουσα, Αντίς Αμπέμπα.
Η Meaza, μια δικηγόρος, ταγμένη στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των γυναικών και ιθύνουσα ενός επιφορτισμένου σχετικά με το αντικείμενο οργανισμού, αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει νομικά τη Hirut, η οποία δέχεται απειλές για τη ζωή της.
Η Meaza θα καταφέρει την αποφυλάκισή της 14χρονης ως την εκδίκαση της υπόθεσης και θα φροντίσει η τελευταία να φιλοξενηθεί με μυστικότητα σε ορφανοτροφείο, προκειμένου να προστατευθεί από όσους ζητούσαν εκδίκηση.
Η Hirut θα αναπολήσει το σπίτι της και τη μικρή της αδερφή, για την οποία φοβάται, ενώ το πάτωμα από τα κρεβάτια για το κλείσιμο των ματιών της τη νύχτα είναι προτιμητέο για την ίδια. Η υπόθεσή της θα βρει εμπόδια στην πορεία, με τη Meaza να φτάνει στα άκρα, να λυγίζει, αλλά τελικά να δικαιώνεται. Η μεγάλη μέρα για τη Hirut θα φτάσει. Θα κριθεί αθώα, ως ενεργούσα σε θέση αυτοάμυνας ή ένοχη για δολοφονία, αν και ανήλικη; Σε όλη αυτήν πορεία δε, τα τοπικά ΜΜΕ θα παίξουν το δικό τους ρόλο.
Το αφρικανικό αυτό φιλμ συγκινεί και συγκλονίζει, διότι δείχνει πως υπήρχε και υπάρχει ένας άλλος κόσμος, όπου οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα ή κατώτερες, την ώρα που οι ίδιες πολλές φορές αποδέχονται αυτήν τη μοίρα. Η Hirut, από τη μία, ως το θύμα που επιλέγει να αντισταθεί και η Meaza, από την άλλη, ως η δυναμική, σθεναρή και εργένικη φωνή, που δεν μπορεί να μπει σε καλούπια και «παλεύει» πιο δυνατά κι από έναν άντρα αντιπροσωπεύουν όσα θέλει να περάσει ο σκηνοθέτης. Τα καταφέρνει σίγουρα και με το παραπάνω, θα λέγαμε.
Εν ολίγοις, το «Difret» είναι μια ταινία «γροθιά», όπως λέει και το κλισέ, που αποπνέει τελικά πολλή αισιοδοξία, θίγοντας και πάλι την ανάγκη της επικράτησης του πραγματικού πολιτισμού στον κόσμο, κάτι που μπορεί να προέλθει μέσα από την παιδεία και τη διεκδίκηση των αυτονόητων.
Αναζητείστε το Difret, κυνηγήστε με κάποιον τρόπο να το δείτε, αφού θα βγείτε μόνο πιο σοφοί από αυτό. Γιατί και η Αφρική παράγει σινεμά και μας βάζει τα γυαλιά…
Δείτε εδώ το τρέιλερ της καταπληκτικής ταινίας από την Αφρική:
