Η Φινλανδία παγκοσμίως είναι γνωστή για την Σάουνα, την λίμνη της Λαπωνίας, το Βόρειο Σέλας, τα έλκηθρα, τους ταράνδους, το Ροβανιέμι την πατρίδα του Άγιου Βασίλη και τις πολικές θερμοκρασίες που τον χειμώνα φτάνουν έως και τους -40 βαθμούς όπως και στις υπόλοιπες Σκανδιναβικές χώρες.
Όμως η πιο ευτυχισμένη χώρα στον κόσμο σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών τα τελευταία χρόνια, έχει τεράστια παράδοση στον μηχανοκίνητο αθλητισμό και συγκεκριμένα στον χώρο των αυτοκινήτων Ράλι.
Markku Allen, Rauno Aaltonen, Timo Salonen, Ari Vatanen, Henri Toivonen, Juha Kankunen, Tommi Makinen και φυσικά τον εκλιπόντα (εδώ και λίγες μέρες) πλέον, τον Hannu Mikkola.
Γεννημένος το 1942 στη μικρή πόλη Joensuu της Σκανδιναβικής χώρας, κόλλησε το μικρόβιο των Ράλι από μικρή ηλικία και το 1963 σε ηλικία 21 ετών, έλαβε μέρος σε τοπικό αγώνα με Volvo 444 με την πρώτη του νίκη να καταγράφεται το 1966 με Volvo 122 -ως επίσημος οδηγός της Volvo Φινλανδίας.
Την ίδια χρονιά, κατέκτησε με ίδιο αυτοκίνητο, την πρώτη από τις συνολικά επτά νίκες στο Ράλλυ 1000 Λιμνών, που τον καθιστούν πολυνίκη του αγώνα μαζί με τον Marcus Gronholm, καθώς και το Πρωτάθλημα Φινλανδίας.
Ακόμη, εκείνη τη χρονιά ο Mikkola αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο Ράλλυ Ακρόπολις, το οποίο προσμετρούσε στο ευρωπαικό πρωτάθλημα Ράλι με Datsun 2000, με απολογισμό μια εγκατάλειψη μέσω προβλήματος στα φρένα.
Σε επίπεδο παγκοσμίου πρωταθλήματος Ράλι το νέκταρ της επιτυχίας το γεύτηκε το 1974 στο Ράλλυ 1000 Λιμνών με Ford Escort RS 1600 MK I, με το ταλέντο του εκείνη την περίοδο να γίνετα ευρέως γνωστό στο μηχανοκίνητο κοινό σε όλο τον κόσμο.
Το 1979 πρώτη χρονιά που θεσπίζεται το πρωτάθλημα οδηγών, ο Φινλανδός κατέκτησε τέσσερις νίκες χάνοντας για ένα βαθμό το πρωτάθλημα από τον Bjorn Waldegard.ενώ την επόμενη πενταετία πάντοτε ήταν στην τριάδα της βαθμολογίας του WRC.
Από το 1981 βρίσκεται από την Ford στο στρατόπεδο της Audi όπου έπαιξε βασικό ρόλο στην εξέλιξη τoυ Quattro, ενώ το 1983 ήταν η χρονιά ορόσημο για τον ίδιο, καθώς έγινε ο πρώτος παγκόσμιος Πρωταθλητής Ράλι στην ιστορία με τετρακίνητο αυτοκίνητο,έχοντας κατακτήσει συνολικά τέσσερις νίκες (Σουηδία, Πορτογαλία, Αργεντινή, Φινλανδία).
Tην επόμενη χρονιά κατελαβε την δεύτερη θέση, ενώ σιγά σιγά έχανε το κίνητρό του ενώ αγωνιζόταν, καθώς είχε μεγαλώσει αρκετά, ενώ την τελευταία του νίκη κατέκτησε με την Audi το 1987 στο θρυλικό Ράλι Σαφάρι, αγώνας που για την Γερμανική ομάδα ήταν εφιάλτης ιστορικά.
Το 1988 μετέβη στην Mazda η οποία έκανε το ντεμπούτο της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλι, οδηγώντας τα αυτοκίνητα 323 4WD το 1988 και το 323 GTX το 1990, ενώ στο Ράλι Σαφάρι έτρεξε με το Opel Kadett GSI 16V.
Το 1993 οδήγησε ένα Subaru Legacy RS στην Σουηδία, ενώ έτρεξε για τελευταία χρονιά στον αγώνα της πατρίδας του με το Toyota Celica της TTE, όπου την ίδια χρονιά κρέμασε τα αγωνιστικά του γάντια, παραμένοντας έως και σήμερα ο γηραιότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στα ράλι.
Δύο αγώνες δεν κατάφερε να κερδίσει στην καριέρα του. Τα ράλι του Μόντε Κάρλο και του Ακρόπολις έχοντας ως καλύτερη επίδοση και στις δύο περιπτώσεις, τη 2η θέση, και παρά τις επιβλητικές του εμφανίσεις, είτε μια σπασμένη πλήμνη, πότε ένας διαλυμένος κινητήρας κι άλλοτε κάτι άλλο του στερούσαν το νέκταρ της επιτυχίας.
Συνολικά στην καριέρα του, σε 123 αγώνες στο παγκόμσιο πρωτάθλημα Ράλι, κατέκτησε 18 νίκες, 44 τερματισμούς στο βάθρο, 668 νίκες σε ειδικές διαδρομές, 655 βαθμούς και ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα το 1983, που όπως είπαμε παραμένει έως και σήμερα ο γηραιότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία. Επίσης έγινε ο πρώτος οδηγός στην ιστορία του WRC, που συμπλήρωσε 100 συμμετοχές στο θεσμό, ενώ σύμφωνα με τους σχολιαστές ήταν ο ταχύτερος οδηγός εκείνης της περιόδου.
Σε όποιες ομάδες και εάν αγωνίστηκε, είτε στην Ford, είτε στην Toyota, είτε στην Audi, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο και έδειξε ιδιαίτερη αφοσίωση.
Την χρυσή πενταετία της θρυλικής αλλά επικίνδυνης κατηγορίας του Group B(1982-1986) με αμάξια που άγγιζαν τους 600 ίππους και ταχύτητες που άγγιζαν τα 220 χλμ./ώρα, και τελικά έληξε άδοξα, ήταν από τους πρωταγωνιστές και μαζί με τους Τοιβόνεν, Μπετένγκα, Ρόρλ, Σάλονεν, Μπιαζιόν, Κάνκουνεν, έδωσε σκληρές μάχες μεταξύ τους, με τρομερά αμάξια και κατασκευαστές, όπως η Audi, η Peugeot, η Lancia και η Ford, ενώ δυστυχώς εκείνη την περίοδο, οι Τοιβόνεν και Μπετένγκα έχασαν την ζωή τους.
Οσοι τον προλάβανε, έχουν να πουν τα καλύτερα για αυτόν. Ήταν αφοσιωμένος σε αυτό που έκανε κι ας έχασε το κίνητρό του σε μεγάλο βαθμό μετά την κατάκτηση του στόχου του το 1983, όμως όπου αγωνίστηκε έπαιξε τεράστιο ρόλο, και πρόσφερε μαζί με τους υπόλοιπους μεγάλους του αθλήματος άφθονο θεάμα.
Σε ηλικία 78 ετών, λίγο πριν κλείσει τα 79 του χρόνια, άφησε την τελευταία του πνοή.
Πλέον στην γειτονιά των αγγέλων, θα κάνει άλματα και σπινιαρίσματα με τέρμα τα γκάζια μαζί με τους Μπετένγκα, Μακρέι, Τοιβόνεν και τους υπόλοιπους εκεί.
Το σίγουρο είναι ότι θα μας λείψει και με το παραπάνω και ειδικότερα στους ρομαντικούς των Ράλι, που για πολλούς εκείνα τα χρόνια ήταν ο ήρωας των παιδικών τους χρόνων, όπως πολλοί έχουν και εφευρίσκουν τέτοιους παντού, όταν βρίσκονται στην αθώα παιδική τους ηλικία.
Hannu Mikkola, Ανάπαυση εν ειρήνη πλέον για σένα και προσοχή από όλους μας που θα σε βλέπουμε πλέον από εκεί ψηλά.
KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΝΔΡΕΚΑΣ
Δείτε τον Hanny Mikkola παρακάτω: