Όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ, γνωρίζουν τι σημαίνει Στεφ Κάρι. Όχι, δεν θα αναλύσουμε τι κάνει ο μικρός «μάγος» του Γκόλντεν Στέιτ και με ποιον τρόπο «σπάει» κάθε μέρα ένα-ένα τα ρεκόρ! Δεν είμαστε εδώ για να τονίσουμε το «μεγαλείο του Κάρι, ούτε να πούμε το πόσο σημαντικός είναι για την ομάδα του.
Ο Κάρι είναι πλέον σημαντικός για όλους μας. Ναι για όλους. Παίκτες σαν εκείνον, παρουσιάζονται μια φορά στις χίλιες (και αν). Πέραν των οπαδών των Γουόριορς, όλοι οι απανταχού της γης, φίλοι της πορτοκαλί θεάς, θα πρέπει να νιώθουμε πολύ τυχεροί, που μπορούμε και απολαμβάνουμε αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο. Δεν είναι ιδιαίτερος παίκτης επειδή μπορεί και πηδάει ψηλά! Δεν είναι η άμυνα το δυνατό του σημείο. Είναι πραγματικά γρήγορος είτε με την μπάλα στα χέρια είτε χωρίς αυτήν. Είτε θελήσει να ντριμπλάρει είτε να σουτάρει. Χρειάζεται επιστημονική έρευνα με τα αποτελέσματά της να είναι αμφίβολο, εάν θα καταφέρουν, να καταγράψουν, τον τρόπο που φέρει τη μπάλα από το ένα χέρι στο άλλο, πόσο γρήγορα αλλάζει κατεύθυνση και πόσο γρήγορα «εκτελεί».
Ο τρόπος που παίζει δεν είναι αλαζονικός, καθώς εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο το γεγονός ότι όλοι θα πέσουν πάνω του και έτσι ανοίγει ο δρόμος για τους ικανότατους συμπαίκτες του, όπως ο Τόμπσον, ο Γκριν, ο Ιγκουοντάλα κ.α να αναλάβουν δράση! Είναι μερικές φορές όμως επιπόλαιος, καθώς παίρνει τραβηγμένες από τα «μαλλιά» μερικές προσπάθειες, χωρίς κάποια μπασκετική λογική ή κάποιο σύστημα, αλλά με τέτοια ευστοχία και αποτελεσματικότητα κινήσεων, ποιος θα του πει τίποτα;
Ο Κάρι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την ομάδα του στο δεύτερο σερί πρωτάθλημα και προσπαθεί με «νύχια και με δόντια», να παλέψει, να καταρρίψει το περιβόητο ρεκόρ των Σικάγο Μπουλς της χρονιάς ‘95-’96 με το αλησμόνητο σερί νικών-ηττών 72-10. Με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο, είναι το Νο1 φαβορί για να ψηφιστεί MVP και της φετινής χρονιάς. Έχει αναγκάσει νυν και παλιούς μεγάλους άσους του ΝΒΑ, όπως ο Μάτζικ, ο Λεμπρόν, ο Νοβίτσκι κ.α να μιλούν ή μάλλον να παραμιλούν για τον εκπληκτικό και εκρηκτικό σουτέρ, Στεφ Κάρι.
Σε μια χρονιά που όλα τα «φώτα» έχουν πέσει στον Κόμπε και στην πολύ αναμενόμενη αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο Κάρι έχει ήδη καταφέρει το «ακατόρθωτο». Μιλούν όλοι για εκείνον και όλοι συμφωνούν ή για την ακρίβεια αναρωτιούνται: «Τι κάνει ο Κάρι»; «Τι άλλο θα δούμε, Θεέ μου;»
Ομολογώ, πως μέχρι και την έναρξη της φετινής χρονιάς, τον αμφισβητούσα έντονα, αλλά με 24 παιχνίδια να απομένουν για την λήξη της κανονικής περιόδου και το 72-10 να απειλείται ακόμα, με παιχνίδια όπως προχτές με τη Οκλαχόμα, (ισοφάρισε το ρεκόρ με τα περισσότερα τρίποντα σε έναν αγώνα, με 12) θα αρχίσουν οι συγκρίσεις και οι υπερβολές. Έχουμε την κακή συνήθεια να χαρακτηρίζουμε (νέος Μάτζικ κλπ) ή να κάνουμε συγκρίσεις ( Κάρι η Τζόρνταν, Κάρι η Κόμπε, Κάρι η Λεμπρόν κλπ). Ιερόσυλο, άδικο; Μακάρι να τους ξεπεράσει! Κάθε παίκτης με τέτοια προσόντα και τεράστιο ταλέντο, δίνει κάτι το ξεχωριστό και καταφέρνει να μένει στην συνείδηση όλων.
Ο Κάρι το έχει πετύχει αυτό, όχι μόνο για τις αγωνιστικές του δυνατότητες και τα κατορθώματά του, αλλά και με το χαρακτήρα του. Αισιόδοξος άνθρωπος, οικογενειάρχης, χαμογελαστός, καθόλου σνομπ και με όρεξη να προσφέρει εντός και εκτός γηπέδου. Εύχομαι να είναι καλά και να συνεχίσει να μας κάνει να συνειδητοποιούμε το πόσο τυχεροί είμαστε που τον βλέπουμε να παίζει…. Είναι ο λόγος που απολαμβάνουμε το μπάσκετ χωρίς σκοπιμότητες και οπαδικά γυαλιά…
Δείτε τα τελευταία κατορθώματά του (μέχρι τα επόμενα):
https://www.youtube.com/watch?v=C0HtFvZC5W8
