Καλησπέρα, καλή χρονιά, με υγεία, ευτυχία, αγάπη (κάτι πολύ δύσκολο ε;) και «κόκκινη» κάρτα, με ποινή, επιπλέον, ισόβιου αποκλεισμού στα κακά αυτού του κόσμου. Πρωτοχρονιά, σήμερα, μια μέρα «νεκρή» δημοσιογραφικά, αλλά οι φίλοι από το περιοδικό «ΗUMBA» χωρίς να το θέλουν μου έδωσαν το καλύτερο έναυσμα, να γράψω το πρώτο μου κείμενο εν έτει 2016 και τους ευχαριστώ…
Με σημερινή τους ανάρτηση στα social media (ο λόγος για την κεντρική φωτογραφία του κειμένου), απέδειξαν και πάλι με το δικό τους τρόπο πως το ποδόσφαιρο, εντός και εκτός γηπέδων, δεν είναι μόνο ένα άθλημα, χωρίς άλλες διαστάσεις. Όταν δε μια τα τέτοια δημοσίευση συνδυάζεται με την αφέλεια, την αθωότητα και τη θρασύτητα ενός μπόμπιρα, που είτε κλωτσά το τόπι από νωρίς είτε φιλοδοξεί να γίνει «άρχοντας» αγώνων ενδεχομένως στο μέλλον, αυτό το κάνει ακόμη πιο σημαντικό. Γιατί το ποδόσφαιρο υπάρχει για να ενώνει και να περνά τα δικά του μηνύματα. Έτσι, λοιπόν:
-Σε μια ημέρα σαν τη σημερινή, που ξεκινά κάτι «καινούριο» για όλους μας…
-Σε μια ημέρα, που συμπίπτει με την επίσημη είσοδο της χώρας μας στην ΕΟΚ το 1981 (και με πολλά άλλα ιστορικά γεγονότα διεθνώς), αλλά και στην αντικατάσταση της ταπεινής δραχμούλας από το βαρύγδουπο νόμισμα του ευρώ πριν ακριβώς 13 χρόνια (μεγάλη γιορτή λέμε, βγείτε στα μπαλκόνια και δείξτε… τις φόδρες από τις τσέπες σας οι περισσότεροι, γιατί κάποιων ακόμη φουσκώνουν)…
-Σε μια ημέρα, που τυχαίνει να έχουν γενέθλια ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πολιτικός Ευάγγελος Βενιζέλος και η πρόεδρος του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ (του ρίχνει ένα χρονάκι το Χριστινάκι, καθώς είναι γεννηθέντες το 1957 και το 1956 αντίστοιχα-συγγνώμη για την αχρηστότερη πληροφορία της ημέρας)…
-Σε μια ημέρα, που τίποτα δεν είναι το ίδιο με την προηγούμενη, αλλά και που πολλά, αντί να αλλάζουν προς το καλύτερο, επιδεινώνονται…
Μια φωτογραφία του απερχόμενου έτους δείχνει το δρόμο για τη χρονιά που μόλις ξεκινά. Ένας πιτσιρικάς αυστηρός στο βλέμμα και την έκφραση υποδεικνύει το απόλυτο μήνυμα της εναντίωσης σε οτιδήποτε κακό. Βγάζει κόκκινη κάρτα στο φασισμό, τα όπλα, τη μισαλλοδοξία. Ευαισθητοποιεί, χωρίς να το θέλει, ή εξοργίζει ακόμη περισσότερο ένα σύστημα, που έχει βαλθεί να του εξαλείψει την αθωότητα -μέχρι και να το αφανίσει- και το οποίο σύστημα ο μικρός με πυγμή στέλνει στα κάτεργα των αποδυτηρίων…
Λόγια παραπάνω δε χρειάζονται για το καλωσόρισμα του 2016 από τη «στέγη» του SR και το προσωπικό μου μετερίζι. Η περσινή -πλέον- φωτογραφία του κειμένου είναι δυνατή και τα λέει όλα, αποτελώντας την ομορφότερη «αποβολή» της ιστορίας ίσως…
Αντί επιλόγου και για… τα «χρόνια πολλά», να θυμάστε… τι όμορφος που είναι ο κόσμος:
